Θέατρο

Σχολικό Έτος 2012-2013

  • “?Ενας γάτος μια φορά”

Κείμενα : Κώστας Μάγος & Γεωργία Γκανάτσιου
Μουσική ? Στίχοι τραγουδιών : Τατιάνα Ζωγράφου

Μία ιστορία για το δικαίωμα να είμαστε διαφορετικοί και για τον πλούτο που μας χαρίζουν οι διαφορές μας.

Θεατρική Ομάδα Γυμνασίου Νέας Κυδωνίας :

  1. Παπαδαντωνάκης Αντώνης
  2. Χουλιοπούλου Αργυρώ
  3. Τσακίρης Κωνσταντίνος ? Ραφαήλ
  4. Πιτσικάλη Αγγελική
  5. Χατζάκη Νικολ
  6. Παπαμαρκάκη Νίκι
  7. Βερυβάκης Γιώργος
  8. Δελήμπαση Μαρία
  9. Βερυκάκη Δάφνη
  10. Κοκκινάκη Γιώτα
  11. Ηλιάκη Μαρία
  12. Γαλάνη Βάσω
  13. Κλωθάκη Παναγιώτα
  14. Μαλέτσικα Κατερίνα
  15. Βουρδουμπάκη Δέσποινα

 

Σχολικό Έτος 2009-2010

15ο φεστιβάλ μαθητικής δημιουργίας

  • “Η Οδύσσεια του Ομήρου”

Αφίσα

Ταξιδεύοντας στον επίπεδο κόσμο, όπως τον είχε φανταστεί ο Όμηρος, εστιάζουμε την προσοχή μας στο κέντρο του, την Ελλάδα, και παρακολουθούμε την ανάπτυξη του Μυκηναϊκού πολιτισμού και τη νικηφόρα εκστρατεία των Μυκηναίων εναντίον της Τροίας. Μετά την καταστροφή των μυκηναϊκών κέντρων από την Κάθοδο των Δωριέων τα ελληνικά φύλα αναγκάζονται να μεταναστεύσουν κυρίως στην ανατολική Μεσόγειο. Στις νέες πατρίδες τους οι άποικοι θα μεταφέρουν και την πολιτιστική τους κληρονομιά. Οι αοιδοί τραγουδούν με νοσταλγία τα κατορθώματα των παλιών ηρώων, συνδέοντάς τα μάλιστα και με το θέμα του γυρισμού του ξενιτεμένου. Αργότερα εμφανίζονται οι ραψωδοί με κυριότερο τον Όμηρο, ο οποίος εγκαινιάζει το είδος τους και οδηγεί στη δημιουργία των ομηρικών επών, των τελειότερων ποιητικών δημιουργημάτων της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Σ? αυτά υπάρχει η πρώτη ολοκληρωμένη έκφραση και παρουσία της ελληνικής γλώσσας. «Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου», (Το Άξιόν Εστί, Τα Πάθη, β΄,Οδ. Ελύτης). Η Οδύσσεια αποτυπώνει στο μύθο της τα χαρακτηριστικά στοιχεία του ελληνικού πνεύματος: την αγωνιστική διάθεση, την κατάφαση της ζωής, τη λατρεία της ομορφιάς και της φύσης. Επικεντρώνει επιπλέον το ενδιαφέρον της στο πρόβλημα άνθρωπος, όχι σα φυσική ύπαρξη ούτε σαν άτομο με τις ιδιοτυπίες του, ούτε καν σα μέλος μιας ορισμένης εθνότητας, αλλά σαν ιδανικό που προβάλλει κανόνες ζωής με καθολικό κύρος. Ο κύριος ήρωας της Οδύσσειας, ο Οδυσσέας, γίνεται το σύμβολο της αγωνιστικότητας του ανθρώπου που μετά από αλλεπάλληλες δοκιμασίες επιτυγχάνει το στόχο του, από τον οποίο δεν παρεκκλίνει, παρά τις αντιξοότητες, τα εμπόδια και τους πειρασμούς και αποτελεί πηγή έμπνευσης για σύγχρονους ποιητές («Στον Οδυσσέα», Στάθης Καραβίας, «Νοσταλγία της πατρίδας», Joachim Bellay, «Ιθάκη», Κ. Καβάφης). Τα ομηρικά μηνύματα για το σεβασμό της φύσης μπορεί να γίνουν για τον σύγχρονο άνθρωπο παράδειγμα μιας βιώσιμης διαχείρισής της, επειδή ο κόσμος μας, είτε επίπεδος είτε σφαιρικός, χρειάζεται πάντα την ίδια προστασία και φροντίδα για να ζήσει ο άνθρωπος ευτυχισμένος. Την αξία του ποιητή αναγνωρίζει ολόκληρος ο κόσμος από πολύ νωρίς: Η αποθέωση του Ομήρου από την Οικουμένη και το Χρόνο, καθώς και η παρουσία του Μύθου, της Ιστορίας, της Ποίησης, της Μνήμης και της Σοφίας (ανάγλυφο του 2ου π.Χ. αι.) είναι αποκαλυπτικά του σεβασμού τον οποίο του απέδιδε η αρχαιότητα και αποδεικνύει την καθολική αναγνώριση του ποιητή. «Όμηρε, θείε, των καιρών χαρά και δόξα?», («Ραψωδία», Κ. Παλαμάς).

 

  • “Η καρδιά της βασιλοπούλας”

Αφίσα

Μια φορά κι ένα καιρό, σε ένα τόπο μακρινό ζούσε ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα. Στο βασίλειο επικρατούσε ειρήνη και δικαιοσύνη, όμως ο βασιλιάς είχε ένα κρυφό καημό? «να αποκτήσει ένα παιδάκι». Μετά από χρόνια πολλά ήρθε στο κόσμο ένα κοριτσάκι, που του έφερε χαρά στο βασίλειο. Στα βαφτίσια του οι Μοίρες του ευχήθηκαν ομορφιά, εξυπνάδα και άλλα χαρίσματα? Μια από τις Μοίρες όμως, του έδωσε μια ευχή – κατάρα: Να μην νοιώσει ποτέ λύπη και γι΄αυτό το λόγο του πήρε την καρδιά του. Μυστικά όμως, χωρίς να το καταλάβει καμιά από τις άλλες μοίρες, η Ζωή, που ήταν κρυμμένη έδωσε στο μωρό ένα χρυσό κλειδί για να βρει την καρδιά του, αν το ήθελε. Πέρασαν 16 χρόνια και η βασιλοπούλα μεγάλωνε, ομόρφαινε, είχε γνώσεις και εξυπνάδα εκτός από? καρδιά! Έτσι πλήγωνε τους γονείς της, τα ζώα, τους φτωχούς, γιατί δεν ένοιωθε όπως οι άλλοι? ούτε χαρά? ούτε λύπη? Μια μέρα ένας ξακουστός πρίγκιπας γοητεύτηκε από την ομορφιά της και θέλησε να την κάνει γυναίκα του. Η βασιλοπούλα όμως του ράγισε την καρδιά, τόσο που στην απελπισία του ρίχτηκε στη λίμνη να πνιγεί? Κάποια μέρα όμως, η βασιλοπούλα κατάλαβε ότι κάτι της έλειπε, κάτι που οι άλλοι το είχαν. Έτσι άρχισε το κυνήγι της χαμένης της καρδιάς, παίρνοντας το χρυσό κλειδάκι από τη μητέρα της. Περνώντας δάση και βουνά και μετά από ταλαιπωρίες βρήκε την καρδιά της, αλλά οι περιπέτειες μόλις άρχιζαν?

Σχολικό Έτος 2007-2008

  • “Ελάτε να παίξουμε με την Καλλιπάτειρα”

Mπροστά στα μάτια του θεατή στήνεται ένα παιχνίδι. Οι μικροί μας παίκτες πρέπει να απαντήσουν σωστά στις ερωτήσεις που θα τους τεθούν, αν θέλουν να απεγκλωβιστούν (πρώτο επίπεδο προσέγγισης)

Στην πραγματικότητα, μέσα από ερωτήσεις, «αθώες» φαινομενικά, που έχουν σχέση με τους Ολυμπιακούς αγώνες από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, τα παιδιά προκαλούνται να έρθουν αντιμέτωπα με τα στερεότυπα τους και τα στερεότυπά μας για:

τη θέση της Γυναίκας

τη Βία στο χώρο του Αθλητισμού

το Θρησκευτικό Φανατισμό

τον Πόλεμο και την Προσφυγιά

το Φυλετικό Διαχωρισμό

τη Φτώχεια

Στόχος μας, μέσα από το χιούμορ και το παιχνίδι να βρουν ένα τρόπο σκέψης που να τα βοηθήσει να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και τους «άλλους», ώστε να επαναπροσδιορίσουν τη στάση τους απέναντι στη ζωή, απελευθερωμένα από προλήψεις και προκαταλήψεις.

Σχολικό Έτος 2006-2007

  • “Το ημερολόγιο της Καλλιπάτειρας”

  • “Δικαίωμα στη διαφορετικότητα”

Παραλληλίζοντας τη ζωή με ένα ποτάμι που κυλά πάντα μπροστά και στο πέρασμά του χαρίζει χωρίς διακρίσεις τα δώρα του σε όλους, ανεξάρτητα από φύλο, φυλή ή θρησκεία, αναδεικνύουμε ότι η ζωή είναι κίνηση, συνεχής ροή, αγώνας και επαγρύπνηση. Το ποτάμι κυλάει με οδηγό τα υψηλά ιδανικά και τις πανανθρώπινες αξίες, τους ιερούς εκείνους κανόνες που κυβερνούν τη ζωή, τη γεμίζουν με ενδιαφέρον και κίνητρα προόδου και οδηγούν τον άνθρωπο, στην εκτέλεση ανωτέρων πράξεων. Μέσα στο ποτάμι όμως υπάρχει και ένα πλήθος ψευτοιδανικών, ( ο ρατσισμός, η κακία ) που προσπαθούν να αλλάξουν τη ροή του και να αποσταθεροποιήσουν τη συνοχή της κάθε κοινωνίας.

Αν ο άνθρωπος δεν αντισταθεί στις Σειρήνες τους, χάνει τον αληθινό προορισμό του και δείχνει με τον πιο τραγικό τρόπο τα ανυπέρβλητα όρια της ανθρώπινης θηριωδίας και παραφροσύνης « Το ολοκαύτωμα των Εβραίων».

Έχοντας σα βάση τη φιλοσοφία του Ολυμπισμού και την αρετή της καλοκαγαθίας «Καλλιπάτειρα » Λ.Μαβίλη, το δέσιμο των παιδιών και των απλών ανθρώπων που ανάμεσά τους δε χωρούν διακρίσεις και έχθρες «Ο Μ. Σουκρής» Μ. Λουντέμη , τονίζεται το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και η ανάγκη της ένταξης του διαφορετικού στην κοινωνία, «για να πονάς και να γελάς και να ονειρεύεσαι πάντα για το αγαθό και το καλό του ανθρώπου ». Αυτό θα επιτευχθεί, αν όλοι μαζί οι άνθρωποι ενωμένοι σαν ένα τσαμπί σταφύλι αναστοχαστούν πάνω στην ανθρώπινη φύση και τη δυνατότητα να υπερβούν τα στεγανά, για να οικοδομήσουν μια πραγματικά πλουραλιστική και ανεκτική κοινωνία που δεν θα έχει χώρο στις καρδιές ο φόβος και η προκατάληψη.

Έτσι θα ακολουθούν τη ροή του ποταμού, θα προσφέρουν μέρα νύχτα και θα μένουν πιστοί στο καθήκον και το χρέος του ΑΝΘΡΩΠΟΥ σκορπίζοντας μόνο τη ΖΩΗ και βαδίζοντας με τον ήλιο ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους.

 

wordpress themes - wordpress themes 2012 - wordpress magazine themes